Willem Grotenbreg: Missionaris van de duurzaamheid
Kort voordat de VIBA in kleine kring haar negende lustrum gedenkt, bevragen wij de man met het laagste nummer als betalend lid op onze ledenlijst.
Wie ben je?
Willem Grotenbreg, vader van twee dochters en drie kleinkinderen, eega van “een ontzettend schattige blonde vrouw: Maartje”. Voorts architect en parttime leraar hogeschool. Eigenlijk wilde Willem psycholoog worden maar hij koos toch voor de architectuur want dat zou minder ingewikkeld zijn. Nou, het tegendeel bleek waar, neem alleen al de materialenkennis!
Hoe geëngageerd Willem daarover kan praten, zie je in dit filmpje::
Wat doe je?
Ik kijk terug op een prachtige loopbaan waarin ik 300 duurzame huizen heb gebouwd, waarvan drie woningen een NOVEM voorbeeldproject. Ook bouwde ik het gezondste kantoor van Nederland: het Milieucentrum De Kaardebol in Zutphen. Dit Cradle-to-Cradle project werd gepresenteerd tijdens MECC 2006. Momenteel renoveer ik mijn eigen vrijstaande 60’er jaren woning in Warnsveld.
Eerst de HTS
Enthousiast vertelt Willem over zijn belevenissen. Na de HTS begon hij bij bureau Schipper in Zaandam: een heel goeie want die had de Prix de Rome gewonnen. Na twee jaar wilde Willem een eigen bureau beginnen maar nam daarvoor de tijd door eerst zeven jaar in Delft te gaan studeren met naast architectuur specialisaties restauratie en stedenbouw. We komen te praten over schoonheidscommissies. Willem: “Ik heb zes jaar in welstandscommissies gezeten, af en toe heb ik mij ervoor geschaamd hoe zielig sommige groepjes kunnen zijn.”
Sociale woningbouw
Op zijn website zien we een functie als Rayonarchitect Nationale Raad voor Sociale Woningbouw. “Klopt, ik zocht een baantje in Breda omdat de Vrije School daar nog plek had voor mijn kinderen. Daar heb ik mijn hart verpand aan eenvoudige woningen voor de huursector. Daar heb ik in 1994 ook mijn eerste nationale isolatieprijs gewonnen. De Raad is al lang geleden opgeheven. Jammer!”
Waarom ben je VIBA-lid?
Door als een van de eerste leden samen te werken met Peter Schmid om vervolgens duurzame innovaties te ontwikkelen met zes andere ‘Verademings-architecten’. In de jaren ’70 gingen we naar Duitsland om “Tagungen” bij te wonen waar kennis te verwerven was.
Je was dus een vroege leerling ‘duurzaamheid’?
Ja, dat kun je wel zeggen. Ik ben heel goed ingevoerd in materialenkennis. Veel zelfonderzoek. In Duitsland was (en is) er een slootlengte voorsprong op gebied van duurzaamheid, gezondheid. Daar zaten ook vijf ministers die met duurzaamheid bezig waren. Bij elke ‘Tagung’ (eigenlijk congressen met een paar honderd mensen waarvan enkelen uit Nederland, Oostenrijk, Zwitserland) hoorde ook een rapport van een cm dik met A4’tjes die onze leerstof vormden.
Is duurzaam niet een versleten begrip?
Inderdaad, het is een geërodeerd woord maar voor mij niet. Voor mij is duurzaamheid nog steeds het in 1980 door de Tweede Kamer goedgekeurde pakket ‘Duurzaam Bouwen’. Het is gewoon verdwenen, er is niets mee gedaan!!! Daarna is het energiegebruik blijven stijgen, ondanks alle internationale bijeenkomsten vanaf de Club van Rome in 1972 tot voorbij Parijs. In den beginne hadden we nog Jan Terlouw als minister van economische zaken maar daarna kwamen ze alleen nog uit de VVD- en CDA hoek om de boeren overeind te houden.
Hoezo ‘verademing’?
Wij kennen elkaar natuurlijk al lang, vanaf het begin van de VIBA. We zijn vakbroeders. We hebben ook allemaal eens in het VIBA bestuur gezeten. We komen een paar keer per jaar bij elkaar. Net als de Harmonikale Ellips die nu voor de 100ste keer samen komt. Naast Willem bestaat de groep uit Renz Pijnenborgh, Sjap Holst, John Olie, Chris Posma, Michiel Haas en Frans van der Werf. “Wilco, jij noemt ze krasse knarren maar die benaming vind ik onterecht. We zijn ‘verademers’ en dat zegt genoeg.
Waar gaat het met de VIBA naar toe?
Duurzaam doorgaan met ontwikkelen van praktijkdagen, excursies en VIBA-café’s met goede doelstellingen voor de juiste doelgroep. En ooit weer een prijsvraag? “Onderschat het vele werk niet dat daarbij komt kijken. Je kunt wel schijnbaar makkelijk een prijsvraag uitschrijven, maar er gaan honderden uren zitten in het beoordelen van de inzendingen.”
Wat is jouw antwoord op de doorgeefvraag van Sjap:
Wat kunnen jongeren leren van oude VIBA genoten? Leem is een belangrijke grondstof met goede mogelijkheden voor de toekomst, samen met hout en bamboe. Dat vraagt wel een nieuwe innovatieve aanpak voor jonge studenten op de universiteiten. Leem is een van de duurzaamste grondstoffen. Mijn ‘Kaardebol-centrum voor duurzaamheid in Zutphen’ is zo’n voorbeeldgebouw waar we een poging hebben gewaagd. Met Peter Schmid een studie maken met studenten is uit de focus geraakt, maar waarom en hoe kunnen we dat weer oppakken?
Wilem’s doorgeefvraag luidt:
VIBA kan een organisatie zijn als inspiratiebron voor nieuwsgierige studenten zoals Adriaan van Mierlo vele jaren mee heeft gewerkt in de VIBA-EXPO ….maar dan moet een aantal leden zich concentreren op de toekomst als vrijwilligers om daar hun schouders onder te zetten zoals Chris Posma, Renz Pijnenborgh, John Olie en Michiel Haas
Wie willen dat ?
En jouw denkbeeldige rol daarin, Willem?
Ik zie mezelf het liefst als een Jan Terlouw van de duurzaamheid. Ik ben altijd nog eens van plan om samen met Jan te kijken of we de aarde nog kunnen redden.
Oké, ik noem mij graag een missionaris van de duurzaamheid.
Harfsen energieneutralen woning in buitengebied 120 m2 PV op Zuiddak
Milieucentrum Gezondste kantoor van Nederland
Landhuis met landgoed in de Veluwe energieneutraal en duurzame materialen