Ineens stond uw redacteur in Het Hof op 6 april temidden van een groepje ‘jonge honden’. Thijs, Simon en dus Rinse. Ik kende ze niet en zij elkaar ook amper een kwartier. Allen vers lid geworden van de VIBA. „Dat we jullie niet eerder kenden!“
We gaan met ze kennismaken, te beginnen met de-man-met-de-baard:
Rinse Tjeerdsma: architect van doordachte eenvoud
Wie ben je?
„Ik ben Rinse Tjeerdsma, 38 jaar oud, getrouwd met Rachel en vader van Mees, onze zoon van bijna twee. Ik ben geboren in Apeldoorn. Mijn vader was dominee, mijn moeder jeugdwerker. Mijn opleiding tot architect heb ik gevolgd aan de TU in Eindhoven. Via het MBO en HBO bouwkunde, of zoals anderen zeggen: “Lekker gestapeld”.
We kijken op Rinse’s website: Studiohoed.nl Maar…. ‘Onderhoudsmodus’. Rinse legt uit: “Ik ben momenteel druk met het bouwen en vullen van een heel nieuwe website.“
Eerdere jaren stonden zijn ontwerpen en foto’s daar van verlaten gebouwen in binnen- en buitenland. Voorbeeld: Sancta Maria in Noordwijk. Ik denk zelf aan het betonnen casco van de kasteelruïne in Almere waarvan toenmalig rijksbouwmeester Floris Alkemade in VPRO Zomeravondgasten een filmpje toonde. „Ja daar ben ik ook geweest maar dat is té goed beveiligd met een gracht eromheen.“ Rinse toont de foto van een verlaten staalfabriek in Luxemburg, “Een van de gaafste plekken waar ik ben geweest”
Staalfabriek Luxemburg
Gillespie Kidd Coira_St Peter Monastery
Wat doe je?
„De afgelopen bijna-tien jaar heb ik afwisselend gewerkt als architect en stedenbouwkundig ontwerper. Het grensvlak van architectuur en stedenbouw is voor mij altijd een fascinerende plek geweest waar ik graag onderzoek naar doe of aan ontwerp. Het is daarin de afwisseling tussen deze twee, gecombineerd met oude gebouwen (verlaten of niet) die mij enorm aantrekt. Daarnaast is sinds een paar jaar mijn interesse in natuurinclusief en biobased bouwen – en dan meer specifiek prefab houtbouw – enorm gegroeid. Dit is mede gekomen door het mogen ontwerpen en bouwen van een Vleermuistoren drie jaar geleden.“
Levensgenieter
Uw redacteur ziet een architect die alles vooral met plezier wil doen. Van hobby’s zijn werk maken en andersom. Genieten van het hele leven. Klopt dat?
„Ik vraag mezelf dat ook wel eens af (wie niet, denk ik dan) en ja het klopt. Ik probeer vooral te blijven genieten van het leven en de kleine, alledaagse dingen. Juist op de plekken waar ik vaak kom probeer ik nieuwe dingen te ontdekken. Wellicht dat ik daarom fotografie een fijn medium vind en dit ook graag combineer met fietsen, een andere liefhebberij van mij: verhard, onverhard, mountainbike, gravel, race, veldrijden, singlespeed (dat is zonder versnelling) rijden. Ik doe dit graag; ik daag het ongemak uit met één verzet en neem dan ook vaak mijn camera mee om onopvallende elementen te fotograferen.“
Een alziend derde oog?
„Het is fijn en uitdagend om tijdens fietstochten -inmiddels heb ik (bijna) alle wegen in de buurt wel’s gefietst- nieuwe plekken te ontdekken en deze vast te leggen. Ik schiet ook het liefst met een prime-lens, een lens met een vast brandpunt. Het zijn vaak de wegen die ik rij, een rij bomen in lentekleuren. Het is een mooie herinnering aan de tochten en geeft voor mij een extra dimensie aan het fietsen.“
Aan het werk-fotografie
Lentekleuren tijdens fietstocht
Over architectuur…
Wie zijn jouw ‘grote meesters’? “Ow, das een goede vraag. Eén van de eerste gebouwen waarvan ik echt onder de indruk was is het Gasunie gebouw in Groningen, ontworpen door Alberts en van Huut. Daarnaast heb ik veel geleerd van Le Corbusier en Bjarke Ingels Group. Eerstgenoemde ontwierp prachtige ruimtes, ingenieuze constructies zoals in Nice (Fr) https://citeradieuse-marseille.com/ maar ook kleine gebouwen zoals de Cabin in Nice en een prachtig sluizencomplex in Eveux. Bjarke Ingels heeft prachtige concepten en ingenieuze plattegronden.
De afgelopen jaren volg ik de architectuur uit de Scandinavische landen, bureaus zoals: Bjarke Ingels Group, Effekt, Code en daarnaast architecten zoals Bernardo Bader en St. Sergison Bates.
En als laatste: Dom Hans van der Laan / Jan de Jong; deze heb ik leren kennen dankzij de opstelling van de Priorij Emmaus in Maarssen. Ze ontwerpen vanuit het plastische getal, een verhouding van 3:4 wordt hierin als een basis gebruikt.“
En nu dus twee ‘directies’ op één kussen?
„Haha, dat kun je zeggen. Zij (Rachel Santegoets) als ruimtelijk ontwerper en ik als architect. De liefde was het eerst, daarna kwam het werk. Ontwerpen en architectuur zijn een gedeelde interesse. We hebben in het verleden al meer ontwerp projecten samen gedaan. We zien het opstarten van Raest dan ook meer als een formalisatie. Samen gaan we werken aan opdrachten in het ruimtelijk spectrum met een minimale ecologische impact. Daarnaast werk ik part-time bij de Gemeente De Bilt als Stedenbouwkundig Ontwikkelaar.“
Heeft biobased bouwen écht de toekomst?
Rinse is zijn kennis en zendingsdrang aan het ontwikkelen. Hij werkte de afgelopen jaren bij verschillende architectenbureaus in de randstad; hier was wel belangstelling voor biobased bouwen. Maar het werd in praktijk alleen toegepast bij luxere woningen. De projecten waar hij aan werkte, startten vaak met veel ambitie, maar werden vaak toch uitgevoerd in een regulier bouwsysteem. Het is ook: onbekend maakt onbemind, ook begrotingstechnisch.
Rinse vervolgt:
“Terwijl ik denk dat het ook echt anders kan en er winst te behalen valt met voornamelijk prefabriceren en modulair bouwen. Perfect voor seriematige woningbouw. Het levert woningen van hoge kwaliteit op, met een kleine foutmarge en je kan met een hoge snelheid bouwen. Dat zie je nu al met de casco’s van houten appartementengebouwen, die staan in een paar weken!”
project 2_Volg de Zon Tinyhouse_ism Rachel Santegoets
Project 1_Boot122
En jouw tweede vak als fotograaf?
„Ik heb altijd al een eigen bedrijf gehad voor architectuur, stedenbouw en fotografie: Studio Hoed. Daarmee deed ik kleinere opdrachten in de avonduren en heb ik een jaar gefreelanced. ‘Raest’ kun je zien als een doorontwikkeling daarvan. Fotografie is daarbij doorgegroeid van hobby tot een vak, waarbij ik in opdracht fotografeerde voor bijvoorbeeld een website. Eén van mijn belangrijkste projecten is momenteel het fotograferen van verlaten of herbestemde tankstations. Kijk maar’s op Instagram op @abandonedgasstation .“
Het plastische getal
Deze term noemt Rinse in zijn antwoord op de doorgeefvraag (hierna). Kun je dat toelichten?
„Tijdens mijn studie ben ik in aanraking gekomen met de architectuur van de Bossche School en meer specifiek Dom Hans van der Laan; destijds was het een van de vele architecten die voorbij kwamen. Jaren later werd in Maarssen Priorij Emmaus, ontworpen door Jan de Jong (leerling van Dom Hans van der Laan), opengesteld voor het publiek. Dit was voor mij een enorme eye-opener. De ruimtes, ontworpen in de verhoudingen van het plastische getal, de rust, de balans in de architectuur hebben op mij een enorme aantrekkingskracht.
Mijn wens is om nog een aantal dagen in het klooster in Vaals te leven met de monniken en een paar dagen studie te doen naar het ‘plastische getal’
https://www.benedictusberg.nl/ “
Hands on!
Rinse, jij benoemt in jouw LinkedIn profiel ‘hands-on mentaliteit’. Wat bedoel je daarmee?
„Ik raak snel enthousiast bij nieuwe projecten en hun opdrachtgevers. Aanpakken met opgestroopte mouwen! Werkgevers noemden mij wel ‘bevlogen’. Zulk enthousiasme werkt blijkbaar aanstekelijk, ook collegiaal.“
Waarom ben je VIBA lid?
„Wat begon als een uitnodiging van Michel Post voor een VIBA café is na een paar bijeenkomsten al gegroeid als een erg leuke en inspirerende avondbesteding. En ik woon letterlijk 200 meter verderop in een oude arbeiderswijk van Werkspoor. Die woning ben ik nu aan het verduurzamen. Ik had al snel door dat hier bij de VIBA een zeer gemotiveerde club professionals zit die samen een missie hebben. Meer biobased architectuur in Nederland! Daarnaast is de kennisdeling binnen de VIBA iets moois, wat voor mij als starter interessant is, maar waaraan ik ook met mijn achtergrond in stedenbouw en natuurinclusief bouwen kan bijdragen.“
Waar gaat het met de VIBA naar toe?
„Ik denk dat er een goede toekomst is voor de VIBA, de tijd is goed voor biobased bouwen. En er is volgens mij best wat nieuwe aanwas aan leden. Ik denk alleen dat er weinig bekendheid is van de VIBA, ik had er nooit van gehoord. Dit komt ook omdat vaak / in het verleden het organisch bouwen wordt gekoppeld aan organische architectuur, wat mijn inziens niet perse hoeft.“
Rinse hoopt dat de VIBA rustig/gestaag verder groeit maar dat de benaderbaarheid, praktijkcafe’s en presentatieavonden daar niet onder zullen lijden. Want dat zijn praktische elementen die de meerwaarde zijn voor leden!
Uw redacteur stelt vast dat een nieuwe dus jonge generatie onze VIBA aan het ontdekken is. Onbekend betekent niet onbemind, want uit de reacties van Rinse’s tijdgenoten tijdens het laatste VIBA café proefde ik enige verbazing „Dat we dit niet eerder wisten“. Daarom deze vraag aan Rinse:
Heb je tips voor grotere bekendheid onder jouw tijdgenoten?
„Meer artikelen delen via LinkedIn en actief op Instagram worden zal wellicht helpen. Verder wordt de Viba ook gekoppeld aan organische architectuur in vorm en uiterlijk, niet iedere architect vindt dat mooi. Terwijl biobased materialen ook prima toegepast kunnen worden in een strak en modern volume of juist bij een restauratie. Dat zouden we meer kunnen uitdragen.“
Wat is jouw antwoord op de doorgeefvraag van Hans Coppen:
Hoe breng jij harmonie in je gebouwen en creaties en hoe helpen die hun omgeving op weg naar geluk?
„Voornamelijk door op gevoel (en inmiddels ook ervaring) te ontwerpen en daarop te vertrouwen in de plattegronden en gevels. (En soms een beetje hulp van het Plastische getal) en te zorgen dat gebouwen en landschap in hun omgeving verankerd zijn door een relatie te leggen met de historie van de plek (zichtbaar of onzichtbaar). Daarnaast geloof ik dat een goed ontwerp, gebouwd met goede materialen echt voor een gelukkiger en gezonder leven zorgt dan de wijze waarop het overgrote deel van Nederland is gebouwd.“
Welke is jouw doorgeefvraag?
Hoe zorg jij ervoor dat er ruimte is in jouw ontwerpen voor andere (zoog)dieren dan jouw opdrachtgevers en dragen zij in jou visie ook bij aan een beter ontwerp?
En tot slot…
De bekende vraag naar buitenwerkse activiteiten / hobby’s. Rinse luistert graag naar vinyl: LP’s op de platenspeler. Jazz, pop, blues. Hij gaat uit z’n dak van:
Elephant – fijne gitaarpop/rock
https://open.spotify.com/artist/2cwRR7JVxhEre6f0DNRyvW?si=YqOCxB2cRqezvzKmJulPEw
The Architect – Hiphop/Samples
https://open.spotify.com/album/4Y4DmxtrWFCTPESgZ5qKJe?si=FQQne55QRwSqncjvb3OYbA
Verder luistert hij graag naar StuBru (Studio Brussel), hij heeft een voorkeur voor Belgische Muziek.
En natuurlijk fotografie. Van landschap tot familie, gebouwen en langs zijn fietsroutes. Met z’n Nikon Z5 en serie lenzen in de fietstas. Kijk op Instagram. Een tip: @Studiohoed en @abandonedgasstation
interviewer:
[email protected]
0625088954