Dit wordt mijn laatste bestuursblog want in mei maak ik met Joop na negen jaar graag plaats voor Werner en Sandra. Dus ik kan nog één keer ‘uithalen’….
Met liefde blijf ik maandelijks een VIBAiaan interviewen. Deze maand niet toevallig met Adriaan van Mierlo. Waarom? Dat leg ik uit in de lange versie op de website.
Ik heb in mijn leven veel geleerd en blijf dat doen. Zo heb ik in ons bestuur geleerd mijn spreekbeurt af te wachten. Ik heb ook ervaren dat je geen architect hoeft te zijn bij de VIBA. Ook wat het betekent: < Eenheid in verscheidenheid >. Dat zal ik missen.
Vier jaar geleden kreeg ik de geest om een nieuwe Viba-EXPO 2.0 te willen verwekken. Ik wilde voorkomen dat ik twee petten op zou hebben. Totdat de Viba-Expo werd opgeheven en Lieselot Leeflang bij haar afscheid vroeg: “Wilco, waar blijft jouw < Woongezond Experience >??” Nu ben in begonnen mijn droom om te zetten in realiteit. Adriaan adviseert: “Neem de tijd!”.
Hoezo die drive? Mijn gedachten gaan terug naar 1966. Na mijn HBS diploma op naar Nijenrode, Breukelen. Daar kwam in het Plesman paviljoen (ik woonde letterlijk in een vleugel) Hans van Mierlo spreken; hij had zojuist D’66 opgericht. Hij zwom in een warm bad van wereldverbeteraars. Dat gevoel is altijd bij mij gebleven.
Mijn eerste 2CV de olie verversen? Gewoon kuiltje in de grond onder de motor om het carter leeg te laten lopen. Wisten wij veel? Het milieubesef kwam veel later, het rapport van de Club van Rome moest nog komen, nu 50 jaar geleden.
“Heb geduld maar onderneem wél actie.” Met de huidige taakverdeling binnen ons bestuur en commissies onder aansturing door Michel heb ik het volste vertrouwen in de toekomst. Waar komt de grens te liggen tussen voortrekkers-idealisme en voorbeeld-activisme? Om daar achter te komen hebben we durf, bevlogenheid., professionaliteit nodig. Valt dat te combineren met vrijwilligerswerk? Het wordt een uitdaging!
Wilco Machielse