Het bijzondere aan de Coronacrisis is dat we wereldwijd in staat zijn, om in korte tijd, onze hele samenleving en economie ingrijpend aan te passen om te voorkomen dat het corona virus heel veel slachtoffers gaat maken. We doen dat uiteraard tijdelijk en ook niet alle maatregelen zijn even positief. De aanpak heeft voor een grote groep mensen zeer ingrijpende gevolgen op sociaal en economisch gebied. Als straks de beperkende maatregelen worden opgeheven, zal de neiging groot zijn om zo snel mogelijk weer op de oude voet door te gaan en de economie flink aan te zwengelen. Al voor de Coronacrisis riep de voorzitter van het Economisch Instituut voor de Bouw op om de circulaire eisen voorlopig maar te laten vallen om zo de woningbouw uit het slob te halen. Dit soort oproepen kunnen we zeker meer verwachten na de Corona crisis, door mensen die nog steeds geloven in het belang van economische groei.
Het is voor veel mensen duidelijke dat ons economisch model van meer, meer en nog veel meer, leidt tot verdere roofbouw op grondstoffen en de natuurlijke omgeving,met als gevolg: een klimaatcrisis, een stikstof crisis, een crisis in de biodiversiteit en crisis situaties rond plasticvervuiling en bijensterfte. Omdat deze gevolgen echter geleidelijk voelbaar worden, , voelen we blijkbaar nog steeds niet de noodzaak om net zo resoluut in te grijpen als nu bij de Coronacrisis. Toen in 1973 de club van Rome al aankondigde dat we niet door kunnen gaan op de economische weg die we sinds de 2e wereldoorlog zijn ingeslagen heeft dat nauwelijks tot geen aanpassingen van ons economische model geleid; in tegendeel zelfs. Ook het Brundtland rapport uit 1987 heeft dat niet gedaan. De economie vierde in de 90er jaren van de vorige eeuw hoogtij dagen en zelfs de financiële crisis rond 2008 heeft nauwelijks tot aanpassingen van ons economisch model geleid.
Gelukkig zijn er nu een aantal vooraanstaande instituten, zoals de Verenigde Naties en de Wereldbank, die nu oproepen om de crisis te gebruiken voor een transitie naar een duurzamere economie. Zoals transitie hoogleraar Jan Rotmans al lange tijd verkondigt, kunnen echte veranderingen pas plaatsvinden als er een crisis ontstaat. Kortom laten we deze kans aangrijpen om de economie op vele vlakken grondig aan te pakken. Laten we investeren in echt duurzame, circulaire ontwikkelingen. Laten we de vervuiling zoveel mogelijk belasten en arbeid ontlasten. Laten we woningcorporaties die willen investeren in circulaire woningbouw en verduurzaming van de bestaande woningbouw niet langer belasten met een verhuurdersheffing. Laten we alles wat de gezondheid bevordert zoveel mogelijk bevorderen. En laten we welzijn stellen boven economisch welvaart. Kortom laten we onder het motto “never waste a good crisis” een transitie bewerkstelligen die niet alleen de Coronacrisis aanpakt, maar vooral ook de milieucrises die nog veel ingrijpender gevolgen hebben voor onze toekomst en het voortbestaan van de natuurlijke leefomgeving waar wij als mensen deel vanuit maken. En laten we dit vooral samen doen.
Bestuur VIBA