Begin vorig jaar lid geworden en inmiddels hulpvaardig op onze website. Net als uw reporter geen architect en juist dát bevordert onze pluriformiteit. We gaan in gesprek – vrij onverveerd:
Roberto de Miranda is eco-intrinsiek (en veilig!) gemotiveerd
Wie ben je?
Mijn naam is Roberto de Miranda. Ik woon samen met Geertrui Mestdag (psycho-sociaal hulpverlener vanuit antroposofische grondslag) op het randje van Rotterdam, aan de Rotte. Ik ben geboren (’71) en getogen aan de Zaan in Zaandam. Mijn vader is in Suriname geboren en op Aruba opgegroeid (daar woont hij nu weer). Mijn moeder komt uit Noordwijk en is opgegroeid in Indonesië en Nieuw Guinea.
Wat doe je?
Ik werk sinds de zomer 2020 bij Bouwbedrijf van Engen, gespecialiseerd in ecologische houtbouw. Ik werk daar als Veiligheidskundige, dat heet KAM-coördinator, een staffunctie en in de werkvoorbereiding, een lijnfunctie. We hebben onlangs ons 13,5 jarig jubileum gevierd (12,5 jaar + Corona) met partners zeilend op twee klippers. Voor mij is het een bewuste keuze geweest om te werken bij een organisatie die zich richt op een verantwoorde manier van bouwen voor mens en milieu. Bij bouwbedrijf van Engen gaat het niet alleen om ecologisch bouwen maar ook om dat in een fijne, respectvolle samenwerking met elkaar te realiseren, zowel binnen het bedrijf als met externe partijen.
Hoezo veiligheid bij een aannemer?
Ik ben momenteel mijn werkzaamheden als Veiligheidskundige aan het uitbreiden op het gebied van Arbeidsomstandigheden, Veiligheid & Gezondheid (V&G), Milieu en Kwaliteitszorg. Deze werkzaamheden kunnen gericht zijn op projecten en organisaties. Iedereen wil dat er op projecten en binnen organisaties veilig en gezond gewerkt wordt, onder goede arbeidsomstandigheden. Tegelijk is het opstellen, uitwerken en bewaken van deze uitgangspunten vaak een ondergeschoven kindje. Hierin kan ik voor opdrachtgevers en opdrachtnemers een waardevolle bijdrage leveren. Het gaat hierbij ten eerste om het voldoen aan wet- en regelgeving, maar nog meer om de theorie te vertalen naar praktijkgerichte toepassingen en oplossingen.
Aha, een verkapte sluikreclame als ZZP’er?
Nee natuurlijk niet, Wilco. Dat zou ik niet durven. Maar als jij het zegt… ik ben beschikbaar als ad hoc adviseur! Een KAM-adviseur staat voor: Kwaliteit Arbo Milieu.
(…. haha gelukkig is uw reporter minder bescheiden dan meneer De Miranda)
Waarom ben je VIBA lid?
Uit nieuwsgierigheid heb ik in juni 2019 een VIBA-café bezocht. De lezing van Pieter van der Ree vond ik boeiend. Architectuur heeft altijd mijn interesse gehad. Sindsdien ben ik de VIBA-cafés blijven bezoeken. De hartelijkheid waarmee ik ben ontvangen heeft daar zeker aan bij gedragen. Om de club te steunen draag ik ondertussen bij met het actueel houden van de website.
Waar gaat het met de VIBA naar toe?
Het lijkt er op dat de samenleving genoeg druk ervaart om daadwerkelijk wat te gaan doen aan klimaat- en milieumaatregelen. De VIBA begeeft zich al decennia in dit werkveld en kan voor de grote massa een goede informatiebron zijn die inspireert om met gezonde materialen en samenwerkingsverbanden mooie gebouwen neer te zetten. Ik zou het mooi vinden als ook het esthetische meer aandacht krijgt in de massa productie. Dit geldt niet alleen voor gebouwen maar ook voor de omgeving, wijken en het groen.
Hoe dan?
De VIBA kan het ontwikkelen van de ecologische en bio-logische bouw stimuleren door de hele keten bij elkaar te brengen (kijk naar ons Wilco; “pluriformiteit” benoem jij in het voorwoord). Gesprekken opstarten die leiden tot verdere groei en innovatie van producten, werkwijze (van bouwen) en procesontwikkeling (opstarten projecten).
Concreter graag!
De bouwketen van opdrachtgever, architect, constructeur, wet- en regelgever, leverancier en aannemer kan nog verder op elkaar worden afgestemd. We kunnen nog veel meer van elkaar leren. Bijv. waarom wordt een gebouw op een bepaalde manier door een architect (met constructeur) ontworpen en hoe kan een aannemer hier op aansluiten. Maar ook andersom; hoe bouwt een aannemer een huis en kunnen architecten en constructeurs hier rekening mee houden in de ontwerpfase?
Het bij elkaar brengen kan door initiatief naar de VIBA toe, bijvoorbeeld door de directeur van Bouwbedrijf Van Engen (of een andere aannemer) een presentatie te laten geven tijdens een VIBA-café. Het is ook mogelijk om vanuit de VIBA meer naar buiten toe te treden. Samen met Roberto komt het idee om een architect bij Bouwbedrijf Van Engen tijdens een maandelijks Toolbox-sessie (over bedrijf- en veiligheidszaken) een presentatie te laten geven over zijn/haar werk aan het hele bedrijf. Kruisbestuiving, goed idee!
Wat is jouw antwoord op de doorgeefvraag van Jan:
Er zijn voor mij indachtig “Gezond Bouwen en Wonen” drie momenten/plekken geweest waar de “VIBA-geest” uit de fles kwam:
# Mijn studietijd aan de bouwkunde-afdeling in Eindhoven. Peter Schmid met zijn geëngageerde studenten
# Nieuw Herlaer te St Michielsgestel: de ruïne die ons tijd, ruimte en lucht bood om te pionieren. BABC, de leemhut, het vliegerfeest
# De VIBA-expo in ‘s-Hertogenbosch waar je de onderwerpen kon zien, voelen en ruiken, dus beleven.
Hoe krijgen we nu in onze (digitale) wereld de geest opnieuw uit de fles????
Roberto:
Mijn ervaring is dat kwaliteit voortkomt uit individuele stuwingskracht. De weg om meer bekendheid te krijgen loopt via de digitale weg: een grotere groep volgers van nieuwsbrieven, de website, zodat er meer deelnemers zijn aan VIBA-(praktijk)cafés en excursies. Vervolgens gaan we dit bereiken met individuele daadkracht, het blijft mensenwerk. Wanneer we de juiste mensen aan ons weten te binden én bij ons houden, dan komen we weer uit de fles!!! Naast ‘uit de media’ word ik het meest geïnspireerd door de enthousiaste energie van mensen als Michel Post.
En welke is jouw doorgeefvraag?
De wereld gaat van de ene crisis naar de volgende (Corona, overstromingen, bosbranden, energieprijzen) die we ad hoc proberen op te lossen.
Hoe ontwikkelen we visie en houden we de focus op lange termijn oplossingen?
Roberto, heb je nog hobby’s? Bij ‘de Miranda’ denk ik aan muziek.
Er zit veel muziek in mijn familie. Dat begon destijds met de muziekwinkel van mijn opa op Aruba. Voor mij zit ritme en beweging niet zozeer in de muziek als wel in mijn sport: squashen. Ik heb jaren competitie gespeeld. Nu houd ik het bij een paar keer per week stevig zweten op de squashbaan. In mijn vrije tijd vind ik het leuk om ontwerpjes van hout te maken. Voorbeelden zijn schaaltjes en klokken.
