Reinoud Keesmaat: Intrinsiek Integraal Groen Gedreven
Reinoud is mijn zesde gast op dit interviewbankje en inmiddels het derde bestuurslid. Het begon ongebruikelijk: mijn ‘slachtoffer’ vraag ik vooraf de vijf W-vragen per mail te beantwoorden. Dat gebeurde niet, want: “Wilco, ik ben als dyslect een betere spreker dan schrijver. Wil je jouw geluidsopname van dit gesprek mailen, dan ga ik wel die antwoorden typen terwijl ik mijzelf beluister. Jij kunt vervolgens jouw eigen teksten erbij schrijven.”
Goed idee, Reinoud! Je toont jezelf een inventieve creatieve omdenker.
Wie ben je?
Reinoud De Groene Architect, maatschappelijk betrokken, 54 jaar jong en thuis samen met Karin, Thomas en Floris. Ik ben geboren en getogen in Den Haag. Na de middelbare Montessori school ben ik aan de Verkeersacademie in Tilburg gaan studeren.
Oh, wilde je eerst agent worden?
Nee, maar als dyslect eerst maar eens een basis neerleggen was het advies. En de Verkeersacademie was een van de eerste HBO opleidingen in Nederland die planologie aanbood. Later bracht mijn voorliefde om te ontwerpen me toch naar de TU Delft om daar Architectuur te studeren. Uiteindelijk gaat het erom de wereld een beetje mooier te maken. Voorbij het gangbare op zoek naar kwaliteit. “Nee is geen antwoord.” Met elkaar zoeken naar de optimale oplossing. Geboren in de woonwijk ontworpen door Berlage, was mijn woonomgeving een dagelijkse inspiratiebron.
Heb je al die tijd ook van het studentenleven genoten?
Ja wat dacht je?! Ik heb de studie mogelijkheden op de TU Delft ‘uitgebaat’ door stage, het ondersteunen en meebeleven van symposia zoals Context en Modernity (’90), en samen met studiegenoten studiereizen organiseren. Door Europa reizen (Polen ’91\Spanje ’92\Denemarken ’93) en dat doe ik nog steeds. Graag fiets ik in Nederland en Europa een rondje.
Reinoud, wij spraken laatst over muziek. Vertel!
Vanuit mijn jeugd was ik geboeid door vormgeving, tekenen, fotograferen. Jarenlang heb ook met mijn trompet en trombone muziek gemaakt, van jongsaf bij de harmonie. De klankkeur van muziek kan voor mensen veel betekenen. Helaas kom ik er nu niet meer aan toe. Ik heb er ook wel eens over gedacht om goudsmid te worden.
Wat doe je?
Ik ben architect. Ik probeer architectuur, stedenbouw en landschap(sontwerp) bij elkaar te brengen. Ik krijg diverse vragen en ontwerp en adviseer van alles in het ruimtelijk domein. Van een woning, tot een woonwijk en het plein dat er bij hoort. Om ruimtes te maken waar je blij van wordt.
Altijd als zelfstandige?
Nee, eerst niet. Om aan schoonheid te werken is mijn loopbaan gestart als Rayon-Architect bij het Gelders Genootschap, via KuiperCompagnons bij Bureau van Droffelaar terecht gekomen, dat OOSTZEE werd. Aldaar werd ik directeur en uiteindelijk eigenaar. OOSTZEE is in 2012 doorgestart en in 2018 ben ik opnieuw voor mezelf begonnen, nu ‘echt’ als zelfstandige. Immers, ik wil juist in samenhang met de natuur, bio-logisch integraal ontwerpen. In contact komen met groen, de natuur die we zelf zijn, projecten ontwikkelen! Uiteindelijk ben ik nu aan het werk als RDGA, Reinoud De Groene Architect.
Vorige week kwam mijn nieuwe website klaar: https://rdga.nl. Ik zie zijn nieuwe logo: Hé: Reinoud, de DGA, een bekende afkorting. Dus jij bent jouw eigen “Directeur Groot Aandeelhouder”. Reinoud: “Ja, klopt. Kan er maar één van zijn!”
Had je direct voldoende opdrachten?
Dat ging geleidelijk. Het is mogelijk omdat ik ook als stedenbouwkundige voor de gemeente Overbetuwe werk. In die rol heb ik het ontwerp mogen maken van de hoofdstraat van het dorp Heteren naar de dijk die nu gemaakt wordt. Vaak word ik ook gevraagd om ruimtelijke problemen op te lossen. Door te denken in mogelijkheden lukt het mij om de partijen bij elkaar te brengen.
Waarom ben je VIBA lid?
Tijdens mijn studie aan de TU Delft ben ik al begonnen met ecologisch ontwerpen. Gastcolleges van Renz Pijenborgh gevolgd en zo heb ik ook via Ecolonia in Alphen aan de Rijn kennis gemaakt met de VIBA. Terugkijkend op vijftien jaar in het vak zag ik dat door de jaren heen voor mij groen altijd een belangrijke rol in ‘humaan voor de mens ontwerpen’ heeft gespeeld. Dit sluit aan op de doelstellingen van de VIBA. Die wil ik dan ook helpen uitdragen.
Waar gaat het met de VIBA naar toe?
Met de drie pijlers weer goed in beeld kan de VIBA zich richten op de jeugd. Waar de laatste jaren veel de aandacht was gericht op materie is het nu van belang om weer integraal te kijken naar proces, vorm en materie. Juist óók voor het integrale holistische bio-logische ontwerp. Om jongeren die bezig zijn met architectuur en bouwen en nu de klimaatmarsen houden te enthousiasmeren om een humane samenleving op te bouwen. Met aandacht om het samen te doen en te kiezen voor de juiste vorm en met de goede materialen. Zodat het circulair en biobased is. De VIBA kan dit uitdragen en mensen van kennis voorzien. Het idee van een symposium na 45 jaar VIBA over de beleving van vorm kan daarbij helpen.
Mijn antwoord op Chris’ doorgeefvraag:
Welke impact mag je hebben en hoe kun je ruimte laten voor laagdrempeligheid?
Het is je eigen keus in hoeverre je impact wil hebben. Door goed te luisteren kan je waarnemen waar de grens ligt op de impact die je mag hebben. We moeten daarvoor wel stil worden en niet achter elke impuls aan willen lopen. Door ruimte te maken kan je ook ruimte laten voor laagdrempeligheid. De ander kan dan zelf beslissen wanneer hij wel of niet instapt.
Mijn doorgeefvraag:
We leven in een tijd dat het soms alleen maar gaat om het liberaal financieel economische. Er zijn ook andere waarden die aandacht verdienen! Hoe geven we meer aandacht aan het maken van de goede vorm en hoe maken we die als architect relevant?
