Florian Eckardt: een steeds-nieuwe dingen-ontdekker
Wie ben je?
„Florian Eckardt, architectinamsterdam, maar ook daarbuiten, gestudeerd in Delft, gewerkt in Duitsland, Engeland, Nederland. Begonnen met staal- en glasarchitectuur, later natuurlijke materialen ontdekt dus een brede basis. Opleiding Bouwbiologie gevolgd in Duitsland. Gefascineerd door de eigenschappen van natuurlijke materialen en hout.“
Florian noemt zijn vak het breedste beroep dat er is: je moet technisch zijn, en artistiek, je wilt organiseren, mensen aansturen. Hij werkt graag samen met collega’s in een informeel netwerk, met name oud collega Ron Keesom en industrieel ontwerpster Ivanka Bakker. Met haar werkt hij aan projecten in de openbare ruimte onder de naam Jaywalk. „Het recht van de langzamen“ is een streven waarbij de publieke ruimte wordt teruggegeven aan de voetganger. Florian ziet daarvoor kansen met 30 km in de binnenstad.
Dat is lekker kort en krachtig. Ga verder!
„Hoewel ik ben opgegroeid op het Brabantse platteland ben ik meer een stadsmens. De vakantie dit jaar bracht ons naar Wenen en Budapest, een heerlijke omgeving.“
Florian vertelt dat zijn ouders ten zuiden van Breda een oude boerderij hadden verbouwd waar hij en zijn zus opgroeiden. Alle mogelijke huisdieren hadden we daar, ook paarden, ik genoot ervan. Zijn vrouw uit San Francisco is ook architect; regelmatig werken ze als partners in het vak. Florian houdt van de stad Amsterdam, getuige zijn website architectinamsterdam.nl Het is duurzaam wonen in de stad met alles op loopafstand maar ook groen. In het Amstelpark realiseerde hij het Stadshout-paviljoen van verse iepen uit de stad. Daar zijn nu regelmatig concerten die hij mee organiseert. (zie www.dichtbij.online)
Wat doe je?
„Een combinatie van eigen werk, vaak woon-gerelateerd maar niet altijd, ook in hierboven genoemd samenwerkingsverband. Verder geef ik les in Delft bij Bouwkunde met internationale studenten. Elke student bedenkt een plan met een verhaal erachter. Ik zie alles als sparring partner tot ontwikkeling komen en pik er zelf ook wat van op. Door hen heb ik boeken gelezen zoals “The Eyes of the Skin” van Juhani Pallasmaa over onze waarneming: Westerse en zeker Nederlandse architectuur is heel visueel. Het gaat vaak meer om een beeld dat je begrijpt, dat je scant, dan een omgeving die je ervaart. Maar van de opleiding Bouwbiologie heb ik geleerd dat bijvoorbeeld goede verwarming zoveel meer is dan een bepaalde temperatuur bereiken, het gaat over je hele ervaring en gebruik van de ruimte.“
Even naar een andere schaal: bij een project waar alternatief gebruik van oude stadsbruggen in Amsterdam werd onderzocht, zag Florian dat die veel meer zijn dan een verbinding van A naar B; het is een spel met massa en transparantie en materiaal en ornamenten met allerlei stedenbouwkundige verbindingen. Ze zijn echt een onderdeel van de stad dat alle zintuigen aanspreekt.
En naast het werk?
Florian vertelt over zijn hobby talen leren / leren kennen. Het begon met een beginnerscursus Turks, later Indonesisch en nu Japans. Waarom? Het is ontzettend interessant. Indonesisch bijvoorbeeld heeft nagenoeg geen grammatica, Turks juist heel veel. Is dat interesse voor het onbekende? Onze gast probeert graag nieuwe dingen uit. Zo ontdekte hij deze zomer dille-ijs. Proberen dus!
Aquarelleren is ook een hobby. „De laatste tijd portretten wat best moeilijk is. Als ik ‘een mens’ teken, dan lukt dat best. Maar als het ‘iemand’ moet zijn, vraag ik mezelf: Is die het wel helemaal? Bij elke kleine afwijking zie je dat die persoon het niet helemaal is. Je wilt de essentie raken!“
Florian houdt van de regen. Hij begrijpt niet waarom mensen dat “slecht weer” noemen. Daarom was zijn inzending voor een prijsvraag de Rain Drum – een bouwwerk in de groenzone van een nieuwbouwgebied dat als een trommel is ontworpen, die door de regen bespeeld wordt en bij zon een sterk, naar binnen toe gericht lichteffect geeft.
Waarom ben je VIBA lid?
„Ik ben gefascineerd door natuurlijke materialen, bijvoorbeeld de veerkracht van vlas, de grote gelaagdheid van leem, de eigenschappen van hout. Het woord hout is een verzamelterm voor een heel scala aan soorten, de een is buigzaam, de andere doet iets voor je gezondheid, weer een andere is keihard. We werken met eenvoudige benaderingen maar de natuur zit veel intelligenter in elkaar, daar kunnen we eindeloos van leren. Een voorbeeld: “het hart is geen pomp” zei laatst iemand, “daarvoor zijn je aderen veel te smal en te lang”. Daar zit dus een veel subtieler principe achter.
Waar gaat het met de VIBA naar toe?
„Duurzaam bouwen wordt mainstream, en het is belangrijk om met elkaar die kennis te delen. Gebouwen worden steeds meer beoordeeld op hun prestatie en de VIBA gaat steeds meer communiceren daarover, kennis uitdragen om de bouwwereld en het publiek bewuster te maken van de voordelen van natuurlijke materialen. Bovendien is het een leuke groep mensen met dezelfde interesses. Ik ben blij te zien dat er een nieuwe generatie VIBA leden naar voren treedt. Als de overheid nu ook nog BioBased meer gaat afdwingen, komt er versnelling in de transitie.“
We discussiëren over het hoe? Buitenstaanders denken dat VIBA een commerciële organisatie is en dat wij er baat bij hebben om gratis een verhaal te komen houden. Met het initiatief van Sandra’s kennisplatform krijgen betaalde opleidingen vorm! Florian draagt er zijn steentje aan bij, of liever zijn blokje?
Wat is jouw antwoord op de doorgeefvraag van Ingrid Hendrickx:
Hoe kunnen we zorgen dat onze gebouwen in de toekomst voldoen aan de eisen die de steeds extremere weersomstandigheden op aarde aan onze gebouwen gaan stellen?
„Een goede vraag, waarbij je alleen maar kunt hopen dat die lineair zullen toenemen en niet exponentieel. De onderliggende vraag is natuurlijk of we de trend kunt keren, maar tot nu toe is de mens niet van doordrongen van de noodzaak. Gebouwen moeten meer “buffer” capaciteit krijgen, waarbij je bijvoorbeeld aan waterbuffering en warmteopslag kunt denken. Dus koel blijven als het buiten heet wordt, maar ook stil als er buiten lawaai is, verbonden met buiten maar met minder pieken en dalen. Bewust materiaalgebruik en de kracht van natuurlijke materialen kunnen daarbij enorm helpen. Je krijgt dan een omgeving met veerkracht die tegen een stootje kan.“
Welke is jouw doorgeefvraag?
Bouwen met natuurlijke materialen is in opkomst. Maar dat moet wel zorgvuldig gebeuren. Hoe voorkomen we dat ”biobased” door gebrek aan kennis en kunde een inferieure manier van bouwen wordt met gebreken in plaats van de nieuwe norm?
„Der Mann ohne Eigenschaften“
Tijdens de nazit filosoferen we over dit begrip. We zijn het erover eens:
„Ik ben een generalist: ik kan een beetje piano spelen en een beetje gitaar en een beetje viool, maar eigenlijk niets goed. Een generalist gaat van steeds meer steeds minder weten. Tot hij van alles niets weet. Een reden te meer om mij in duurzaamheidsonderwerpen te verdiepen, zodat ik ook een beetje specialist kan zijn!“ Waarmee we vaststellen dat het boeiend blijft om steeds weer iets nieuws te ontdekken. Vandaar de titel boven dit interview.
Boekentip? „Het volgende boek dat ik ga lezen: Die Sanfte Medizin der Baume
©️Wilco Machielse / VIBA
Zeist, september 2024