Soms komen interessante mensen mensen voorbij met weer een heel nieuw bijzonder verhaal. Die hoort bij onze VIBA! Deze maand is dat
Arjen Kiers: uit spiritueel hout gesneden
Wie ben je?
Ik ben Arjen Kiers, 62 jaar dus van 1962 en woon samen met mijn Italiaanse vrouw in Nijkerk. Ik reis graag en kom graag in bergen en in bossen. Verder kan ik genieten van lekker eten en drinken en heb grote interesse in spiritualiteit.
Ik begon ooit op de MTS meubelmakersvakschool in Rotterdam. Dat hield ik één jaar vol want ik wilde niet de kaderopleiding maar met mijn handen werken. Haha ook: ik kwam van de Montessori school in Zeist en paste niet in het achterlijke klassikale systeem in Rotterdam. „Wat doe ik hier?“ Daardoor ben ik meer een autodidact. Later heb ik avondschool gedaan voor mijn vakdiploma.
Italiaanse vrouw – ik ben benieuwd!
Ik heb Ivana in 1990 leren kennen tijdens een training spiritualiteit en sjamanisme. Zij geeft daar ook les in. Daar past nog een anekdotisch verhaal bij. Toen ik van school ging, had ik een advertentie gezet in De Twaalf Ambachten „stageplek gezocht“. Dat werd eerst Friesland. Later belde een Nederlander met een meubelmakerij in Frankrijk. „Wil je nog?“ Graag! Daar heb ik zijn dochter ontmoet, theatermaker wier boot ik hielp verbouwen. Later ging die dochter een training geven samen met Ivana uit de Italiaanse Povlakte. Zo is het gekomen.
Natuurmens met liefde voor bergen
Vroeger ging ik met m’n ouders op wintersport. Fijn: hoog, overzichten, uitzicht. Ik ben een Ram en mijn vrouw een Steenbok, dus klimmers! Naast meubelmaken is spiritualiteit ook een sterke hobby. Ik ben ooit begonnen met het volgen van trainingen in healing (zit ook in mij), aura’s, chakra’s. Later kwamen jarenlange trainingen sjamanisme en Native Americans. In Amerika geleerd over de relatie met de aarde (Sundance). Vervolgens kwam mijn levensperiode in ZEN meditatie. Nu doe ik dingen met Joe Dispenza, mijn nieuwe leermeester. Ik verdiep mij nu in de heilige geometrie, Fibonaccia en zo.
Wat doe je?
Ik ben ontwerper meubelmaker. Ik ontwerp en maak meubelen en interieurs. Ik ben een hout/bomen man dus mijn meubelen hebben veel hout, soms in combinatie met andere (natuurlijke) materialen. Ik werk in verschillende stijlen, afhankelijk van de opdrachtgever, maar probeer altijd wel iets van de ziel van het hout in het meubel te leggen. Het liefst in organische vormen, maar lekker strak als de klant dat wil: helemaal oké. Neem hier een kijkje op mijn website „The Spirit of Wood“
Ik heb altijd al met hout gewerkt. Boten gebouwd, speelgoed gemaakt (naar antroposofische beginselen, veel geleverd aan Vrije Scholen), antiek restauratie gedaan, ramen, deuren, kozijnen gemaakt, vloeren gelegd, interieurbouw, bijna alles gedaan.
We kijken op zijn website en komen bij topsegment luidsprekers.
Ja dat was een leuke nieuwe klant: Lentus Audio. Hij wilde geen MDF of HDF zoals zijn collega’s maar massief hout. Nou dat hoor je hoor! Kijk op mijn website . Nu verkopen we ook deze luidsprekers.
Hoe kwam je terecht in je huidige werkplaats in Zeist?
Vroeger werkte ik solo in eigen werkplaats. Beetje te duur. Sedert drie jaar ben ik met tien zelfstandige collega’s lid van onze coöperatieve vereniging „Meubelmakerscollectief“, ooit gestart vanuit de stadswerkplaats in Utrecht. De helft is parttimer. Zij kunnen ook alle machines gebruiken, ik heb hier mijn eigen werkplaats onder dak.
Waarom ben je VIBA lid?
Ik ken de VIBA al heel lang vanaf de buitenkant. De Kleine Aarde, De Twaalf Ambachten etc. Wel eens in ’s Hertogenbosch geweest, maar ja, ik ben geen architect. Laatst zag ik op Linkedin de lezing van Ingolf voorbij komen, wat mij heel interesseerde, en ben toen naar Culemborg gegaan. Daar sprak ik Wilco en toen was ik verkocht (haha met de belofte van een interview). Blijkbaar vertrouwde ik jou want ik vroeg niet eens wat kost dat? Bij de BNA ben je misschien wel € 1000 kwijt…
Eindelijk een club van een beetje gelijk gestemde mensen. En ik wil meer interieurs ontwerpen dus ik voel me wel thuis.
Waar gaat het met de VIBA naar toe?
Arjen is amper lid, dus combineert hij deze vraag met de doorgeefvraag van Joris van Os:
Hoe borgen we het gedachtegoed van de deels vergrijzende VIBA Vereniging voor de volgende (uiteraard jongere) generatie?
Verenigingen zijn tegenwoordig ‘uit’ bij jongeren. Kennis haal je van internet, verenigen doe je via Whatt’s app’s, etc
Misschien terug naar de Why? question. Waarom doen we het? Wat bezielt ons? Waar kom je elke ochtend je bed voor uit? Dat trekt misschien een jongere generatie.
En welke is jouw doorgeefvraag?
Ik heb soms het idee dat de kennis over Bio-Logische Architectuur zich veel sneller ontwikkelt dan dat de maatschappij het kan toelaten. Er is zoveel kennis en we moeten al blij zijn als er (gewone) houten huizen gebouwd worden. Hoe dichten we dat gat?
Tijdens de nazit nog iets interessants….
Arjen vertelt over een vakantie in de Alpen met zijn ouders toen hij vijf was. Hij verzamelde stenen, had een steen doormidden gehakt en toen kwam er het fossiel van een spin zichtbaar. Helemaal trots op! Later is dat totaal vergeten maar de laatste jaren is hij weer aan het vinden.
„Ik ben een houtman, toch hebben stenen iets heel bijzonder: een geheugen van de aarde.“ Zo kwamen ze ook in de Italiaanse westalpen terecht in Damanhur. Deze communiteit heeft ondergrondse tempels gebouwd, uitgehakt in de rotsen, geometrie in het kwadraat. Met glas, stenen, metaal met allerlei bedoelingen. Ik (red.) verbaas mij dit niet te kennen, want tijdens een van de 75 GTA etappes rond 2015 kwam ik daar in de buurt. Laat je hier verrassen!
Dankjewel Arjen, en welkom bij de VIBA!
Zeist, mei 2024
Wilco Machielse