Een dikke laag witte sneeuw bedekt onze omgeving en alles lijkt betoverend schoon en van een ongekende frisse schoonheid. We genieten ervan om naar buiten te gaan om een wandeling te maken, maar we genieten er ook van om binnen op de bank voor het (denkbeeldige) vuur te zitten.
De winter is de tijd van bezinning en reflectie. Waar willen we met ons leven naar toe en welke stappen kunnen we zetten als de lente gaat aanbreken. Dit geldt ook voor de VIBA. Waar willen we met de VIBA naar toe. Welke lezingen willen we gaan organiseren. Hoe gaan we het 45 jarige bestaan van de VIBA vieren, maar ook de vraag… kunnen we dit wel fysiek vieren en als dat niet kan… gaan we het dan digitaal organiseren. Wellicht nog een belangrijkere vraag is: Voor wie organiseren we deze bijeenkomsten, onze lezingen en het 45 jarige VIBA Event. Doen we dit voor onze eigen leden, of kijken we ook naar onze omgeving om te zien of er ergens een aansluiting te vinden is waardoor wij als vereniging kunnen groeien en een meer maatschappelijke bijdrage kunnen leveren.
Allemaal vragen waar wij ons als bestuur mee bezig houden en waar we de komende tijd een beslissing in willen nemen. Een vereniging is zo actief als haar leden zijn, wat betekent dat er een grens is aan de bijdrage die we individueel kunnen leveren. Bij deze vraag ik jullie om deze winter te gebruiken om bij jezelf te rade te gaan of er iets is dat je in het belang van de VIBA zou kunnen doen of zou willen doen. Mocht je een meer actievere rol willen vervullen… laat het ons dan weten.
Michel Post